Εσάς που κάνατε disslike σας ψάχνουμε

ΒΛΑΚΑ ΕΝΑ ΘΑ ΠΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΙΠΣ ΒΓΗΚΑΝ ΑΝΑΠΟΔΑ (γτ το αναποδο συμβολιζει την κολαση- το κακο, πχ αναποδος σταυρος) ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΡΕ ΣΟΛΛ❤️ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΜΙΚΑΛ ΡΟΜΑΝΣ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ

Orkisou oti tha mas ta peis live auta.

Έχω ανατριχιασει

Φανταστείτε το σε live ρεεεε

Οκ απλά τον αγαπώ

MY FAV🥰🖇️

Τοπ κομμάτι του δίσκου. Ξεκάθαρα.

🍒🍒

🧍🏻‍♂️🔦

Στην κηδεία μου θα παίξει αυτο

🖤

🔥💜🔥

Κάτι τέτοια τραγούδια μου θυμίζουν γιατί ξεκίνησα να ακούω σολ

[Verse 1] Κάποιος μου είπε πως μεγάλωσα Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας Κι ας μην κρυβόμαστε καν στο προαύλιο πια Γιατί κανείς δε θα πει να πάμε για μάθημα Δε σε βλέπω και πουθενά, ίσως να πήρες απουσία Μα η ουσία είναι πως κάποτε σε ήξερα απ' όλους πιο καλά Και τώρα σε έχω δει σε φωτογραφίες με φίλους να ποζάρεις Και αναρωτιέμαι αν έχεις τα ίδια άγχη που είχες παλιά Γιατί κάποτε σε ήξερα, βλέπεις Και σ' είχα μισοερωτευτεί, όπως συνήθως Και κυρίως ερωτεύτηκα το γεγονός πως Απείχες κάπως από όλα όσα τείνω να ερωτεύομαι συνήθως Λες κι η συνήθεια έχει πια το ίδιο νόημα Λες κι είμαστε τα ίδια παιδιά, με το ίδιο φρόνημα Απλά λίγο πιο φρόνιμα και με φρονιμίτες στα χαμόγελα Και θα μου πεις γιατί τα γράφω όλα αυτά «Γιατί το παρελθόν το ξεκλειδώνω μέσα από κορίτσια» Κι είναι άδικο να λένε το στίχο μου "ερωτικό" Ενώ απλά είμαι ένα αγόρι που κρατά ένα φακό Και στα σκοτάδια της μνήμης μου αναζητώ Το βράδυ εκείνο που την αυλή στολίσανε για γιορτή Κι εγώ γεμάτος άγχος περπάτησα προς τη σκηνή Έσκισα μια κακή σελίδα, πριν χαρίσω το τετράδιο Κι ανέβηκα να πω ένα τραγούδι στο προαύλιο [Pre-Chorus] Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι Και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν Κι οι φωνές στο κεφάλι μου ποτέ δε σωπαίνουν [Chorus] Μου λένε «Γύρνα Χρωστάς μια τελευταία παράσταση στο προαύλιο!» Μου λένε «Ξύπνα Ξεθάψαμε απόψε το παλιό σου τετράδιο!» Μου λένε «Ξέχνα Για λίγο, όταν θα πάμε, όταν φύγουμε στον παράδεισο!» Τα φωτορυθμικά χαμηλώνουν Και εκεί που όλα άρχισαν, απόψε τελειώνουν! [Verse 2] «Μαλάκα, το παιδί τα λέει καλά· ποιος το περίμενε;» Αυτή η γαμημένη ατάκα είναι η ζωή μου όλη Λες και δεν κάνει bam από τη φάτσα το άμα ένιωθα πολλά Λες κι είχε η τέχνη συγκεκριμένα χαρακτηριστικά «Μπράβο, Μανώλη», μου λένε, «τα λες καλά Με παρόμοιο τρόπο, κι ας έχουν περάσει 10 χρόνια απ' τα 17» «Ευχαριστώ, αλλά προς τι η έκπληξη;» Το συλλογίζομαι για λίγο κι είμαι στο προαύλιο ξανά Χωρίς κορίτσι, όμως, αυτήν τη φορά Χωρίς παρέα, χωρίς τίποτα. Γύρισα πίσω, όμως Γύρισε πίσω ο χρόνος, 16 ξανά. Πήρα ό,τι ήθελα Αλλά θυμήθηκα πόσο μισούσα νά 'μαι μόνος Με μια μπάλα παίζω πάσες απαλά στον τοίχο Κι αυτός, σα φίλος που με ξέρει από παλιά, τη στέλνει πίσω Και τα νέα μου σχεδόν με ρωτά Αλλά του λέω «δεν έχω έρθει μέχρι εδώ για να μιλήσω Έχω έρθει για τη συναυλία, μα το μέρος είναι άδειο Και τα πάντα στο προαύλιο σκοτεινά» Έλεγα πως ήρθα μόνος, αλλά οι μάγισσες μου στήσανε παγίδα Με κοπέλα ήρθα πάλι, απλά τη λένε Μοναξιά [Pre-Chorus] Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι Και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν Κι οι φωνές στο κεφάλι μου ποτέ δε σωπαίνουν [Chorus] Μου λένε «Γύρνα Χρωστάς μια τελευταία παράσταση στο προαύλιο!» Μου λένε «Ξύπνα Ξεθάψαμε απόψε το παλιό σου τετράδιο!» Μου λένε «Ξέχνα Για λίγο, όταν θα πάμε, όταν φύγουμε στον παράδεισο!» Τα φωτορυθμικά χαμηλώνουν Και εκεί που όλα άρχισαν, απόψε τελειώνουν! Μου λένε «Γύρνα Χρωστάς μια τελευταία παράσταση στο προαύλιο!» Μου λένε «Ξύπνα Ξεθάψαμε απόψε το παλιό σου τετράδιο!» Μου λένε «Ξέχνα Για λίγο, όταν θα πάμε, όταν φύγουμε στον παράδεισο!» Τα φωτορυθμικά χαμηλώνουν Και εκεί που όλα άρχισαν, απόψε τελειώνουν! [Outro] Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι Και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν Κι οι φωνές στο κεφάλι μου

Σαν να μην περασε μια μερα?

Και είναι άδικο που λένε το στίχο μου ερωτικό ενο απλά είμαι ένα αγόρι μου στα βάθη της μνήμης μου αναζητώ

masterpiece.

Η ΤΈΧΝΗ έχει τα χαρακτηριστικά του Μανώλη... ΤΈΛΟΣ!!!!! 📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎📎

Η κιθάρα από πίσω τα έδωσε όλα

Ποιός θυμάται τους στοίχους από τα live; Ε μα όλοι φυσικά.

Θέλω ένα παιδί σαν τον Μανώλη

ΓΥΡΝΑΑΑ ΧΡΩΣΤΑΣΣ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟΟ🖤🖤🖤

Σε είχα μισό ερωτευτεί... #TLSK

Και σ' ειχα μισοερωτευτει,οπως συνηθως, και κυριως ερωτευτηκα το γεγονος πως απειχες καπως απ ολα οσα τεινω να ερωτευομαι συνηθως... ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΡΕ ΣΟΛ

Το ένα dislike είναι από τον διευθυντή που δεν τον τίμησε με ολόκληρο το τετράδιο το άλλο από τον επιστάτη που την σελίδα που εσκησε την πέταξε κάτω (😂) και το άλλο από τον πρόεδρο του 15μελους που αυτός έγινε διάσημος και μετά άσημος ενώ ο σολ από την μουσική του έγινε για πάντα διάσημος

Αχ τα χω πάθει όλα γενικαααα

σοκ😳

Daddyyyy🖇️🖇️🖇️🖇️

🖤🖤🖤

Αυτός δεν είναι ο τυπάκος που παει με 13χρονα ;

Λες και ήμαστε τα ίδια παιδιά..

ΘΕΛΩ ΛΑΙΒ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΟΠΑΝΗΘΩ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ.

Ολοι περιμενουμε αυτη τη παρασταση στο προαυλιο.

Dn jrw gt alla eklapsa-

Η τελευταία παράσταση στο προαύλιο: ...έλεγα πως ήρθα μόνος αλλά οι μάγισσες μου στήσανε παγίδα, μια κοπέλα ήρθε πάλι απλά την λένε Μοναξιά.. Κυνήγι Μαγισσών: ... μου είπε πως οι φίλοι μεγαλώνουν και πως μια κατάρα που αν κάπως δεν λυθεί εγώ δεν θα μεγαλώνω και όταν αυτοί δεν θα χουν χρόνο, θα ρθει ξανά τι κάνω να δει.*Και μου έκαψε το μάγουλο με ένα σταυρωτό φιλί σαν απειλή κι από μέσα μου είπα "να πας στο διάβολο" και εκείνη κοντό στάθηκε στην πόρτα ψιθυρίζοντας θα πάω αλλά θα σε περιμένω κι εκεί*...

Ανατριχίλα-

EEEKEIII

Τέλειο 😜🤙

Αυτός ο δίσκος είναι ότι καλύτερο μου συνέβη το πρώτο 13 του 2021!!!! 👏🏻❤️😍

Pou einai to my chemical romance?!? 😭😭

Αλλο ένα βράδυ που δεν ξερω αν κοιμάμαι...

Οσες φορές και να το ακούσεις η ίδια ανατριχίλα #TLSK

Κάποιος μου είπε πως μεγάλωσα, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας κι ας μην κρυβόμαστε καν στο προαύλιο πια, γιατί κανείς δε θα πει να πάμε για μάθημα. Δε σε βλέπω και πουθενά... Ίσως να πήρες απουσία, μα η ουσία είναι πως κάποτε σε ήξερα απ' όλους πιο καλά και τώρα σ' έχω δει σε φωτογραφίες με φίλους να ποζάρεις κι αναρωτιέμαι αν έχεις τα ίδια άγχη που είχες παλιά, γιατί κάποτε σε ήξερα, βλέπεις, και σ' είχα μισοερωτευτεί, όπως συνήθως, και κυρίως ερωτεύτηκα το γεγονός πως απείχες κάπως από όλα όσα τείνω να ερωτεύομαι συνήθως. Λες κι η συνήθεια έχει πια το ίδιο νόημα, λες κι είμαστε τα ίδια παιδιά, με το ίδιο φρόνημα, απλά λίγο πιο φρόνιμα και με φρονιμίτες στα χαμόγελα. Και θα μου πεις γιατί τα γράφω όλα αυτά· «Γιατί το παρελθόν το ξεκλειδώνω μέσα από κορίτσια» κι είναι άδικο να λένε το στίχο μου "ερωτικό", ενώ απλά είμαι ένα αγώρι που κρατά ένα φακό και στα σκοτάδια της μνήμης μου αναζητώ το βράδυ εκείνο που την αυλή στολίσανε για γιορτή κι εγώ γεμάτος άγχος περπάτησα προς τη σκηνή, έσκισα μια κακή σελίδα, πριν χαρίσω το τετράδιο, κι ανέβηκα να πω ένα τραγούδι στο προαύλιο... Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι. Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν κι οι φωνές στο κεφάλι μου ποτέ δε σωπαίνουν! Μου λένε «Γύρνα, χρωστάς μια τελευταία παράσταση στο προαύλιο!». Μου λένε «Ξύπνα, ξεθάψαμε απόψε το παλιό σου τετράδιο*!». Μου λένε «Ξέχνα για λίγο, όταν θα πάμε, όταν φύγουμε στον παράδεισο!». Τα φωτορυθμικά χαμηλώνουν και εκεί που όλα άρχισαν, απόψε τελειώνουν! «Μαλάκα, το παιδί τα λέει καλά· ποιος το περίμενε;»· αυτή η γαμημένη ατάκα είναι η ζωή μου όλη, λες και δεν κάνει bam από τη φάτσα το άμα ένιωθα πολλά, λες κι έχει η τέχνη συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. «Μπράβο, Μανώλη», μου λένε, «τα λες καλά, με παρόμοιο τρόπο, κι ας έχουν περάσει 10 χρόνια απ' τα 17». «Ευχαριστώ, αλλά προς τι η έκπληξη;». Το συλλογίζομαι για λίγο κι είμαι στο προαύλιο ξανά, χωρίς κορίτσι, όμως, αυτήν τη φορά, χωρίς παρέα, χωρίς τίποτα. Γύρισα πίσω, όμως γύρισε πίσω ο χρόνος· 16 ξανά. Πήρα ό,τι ήθελα, αλλά θυμήθηκα πόσο μισούσα νά 'μαι μόνος. Με μια μπάλα πάλι παίζω πάσες απαλά στον τοίχο κι αυτός, σα φίλος που με ξέρει από παλιά, τη στέλνει πίσω και τα νέα μου σχεδόν με ρωτά, αλλά του λέω «δεν έχω έρθει μέχρι εδώ για να μιλήσω· έχω έρθει για τη συναυλία, μα το μέρος είναι άδειο και τα πάντα στο προαύλιο σκοτεινά». Έλεγα πως ήρθα μόνος, αλλά οι μάγισσες μου στήσανε παγίδα· με κοπέλα ήρθα πάλι, απλά τη λένε Μοναξιά. Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι. Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν κι οι φωνές στο κεφάλι μου ποτέ δε σωπαίνουν! Μου λένε «Γύρνα, χρωστάς μια τελευταία παράσταση στο προαύλιο!». Μου λένε «Ξύπνα, ξεθάψαμε απόψε το παλιό σου τετράδιο*!». Μου λένε «Ξέχνα για λίγο, όταν θα πάμε, όταν φύγουμε στον παράδεισο!». Τα φωτορυθμικά χαμηλώνουν και εκεί που όλα άρχισαν, απόψε τελειώνουν! Άλλο ένα βράδυ που δεν ξέρω αν κοιμάμαι και ν' ανοίξω την ντουλάπα φοβάμαι. Τα φαντάσματα το βράδυ χορεύουν κι οι φωνές στο κεφάλι μου...

Ανατριχίλα

Το mastering είναι αισθητό μάγκες... ουάου

ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΚΑΝΕ ΝΤΙΣΛΑΙΚ

Mpampakaaa🤩

ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ! ΚΛΕΣ;

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΙΑ ΩΡΑΑΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Μ

😍🖤😍🖤😍🖤

😌🔗

KAVLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Τλσκκ

Δραμα ευχαριστουμε για αυτο....

Αυτη ειναι παραστασηηη

Πόνεσα

οκ αλλα φανταστειτε το σε λαιβ-💀😭

Αχ αυτό το κομμάτι... 😭😭😭

ΑΧ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ😭😩

🥺🥺 τιιι λες τωρααααα

SWRAIOSSS🖤🖇️✨

PALIII KALE AFTO OPA KATSE TO AGAPW AFTO

Telika wraia einai h kolash⚰️🖤

ΑΑΑΑΑΑΑΑ😻😻😻😻😻😻

Λες και η συνήθεια έχει πια το ίδιο νόημα...

Κι εκεί που όλα άρχισαν απόψε τελειώνουν.

Αυτό το κομμάτι όσες φορές και να το ακούσω συνεχίζει να με ανατριχιαζει οπως την πρωτη φορα! #TLSK 🖇️☄️

ΓΎΡΝΑ ΧΡΩΣΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΑΎΛΙΟ 😭

EM GAMHSE PARA POLU -

🖇🖇🖇

AAA SAGAPAW🥺🥺

ελαααα

🖇️😍🖇️😍🖇️teleiooo

Πεθαίνωωω

Ελαααα

👼🏼👼🏼👼🏼🖤🖇

Θα πεθάνω πριν το ακούσω το βλέπω εγώ...

🔥🔥🔥🔥🔥

ΒΓΗΚΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

ΑΑΑ ΘΑ ΚΛΑΨΩΩ

ΝΑΙΝΑΙΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

YAAAAAAAAASSSSS

αααα πεθαίνω 😍

1os kbperifanos

Νταντιιιιιι❤️❤️❤️

32 δεύτερα

πρώτη στα σχόλια επίσης οτκ😘😘

ΝΑΙΙΙ ΓΑΜΩΩ😍

Ωραιοςςς

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ

Μπαμπά