Έρχεται

@I Love Cheetos είσαι αλάνι, ευχαριστώ πολύ

Θα τον ανεβάσει. Το είχε πει στην παρουσίαση προχθές

@annaa mdn Σιγά μην είναι και στη universal να πούμε .

Και αυτό που είπε ο φίλος απο εδω αλλα και επειδή ο ΡΦ είναι μέλος του CKND records

Έχουν συμμετέχει πολυ ο dpans και ο sol με συνθεση και παραγωγη και φυσικά η marseux με τη φωνη. Και γενικά είναι πολυ κοντα.

@Panagiotis Gkougkoufkas Πιστεύω πως μιλάει για την μούσα του η οποία του "τραγουδάει" ότι μπορεί να τα καταφέρει και του ζητάει να συμφιλιωθεί με το μέσα του, με το "Εκείνο" (το εμφυτο παθος του) και του είπε πως αυτό όσο κι αν το έθαψε, ακόμα ζει. Πως πρέπει να το απελευθερώσει, να μην το βλέπει πλέον σαν εχθρό, όπως προφανώς το έβλεπε ως τώρα. ( παρακάτω, στο επόμενο κομμάτι θα δείς πως τελικά άκουσε την συμβουλή της και αφέθηκε να γίνει ένα με το εκείνο.)

Γιατί πράγμα θεωρείς μιλάει στο τραγούδι;

@Ντόνι Ντάρκο γαμησετα μπρο. Λίγοι γραφουν ποίηση πλέον. Και την αναγνώριση την παίρνουν μονο τα άσχημα πρότυπα αντι για τους ανθρώπους που οντως μπορείς να παρεις κατι απο αυτούς. Βλεπε σκιαχτρο ΡΦ κλπ πχ

@Я ненаьижу себя πριν το δορυφοροι που ολισθένουν ποσος καιρος πέρασε απο το τελευταίο κομμάτι που ήθελε ανάλυση;

Palatia peftoun

Mono ego tha ithela tragoudi bloody me rf ??

Εε ας κάνεις μια εξαίρεση!

Χρόνια πολλά!!🖐️

Χρόνια πολλά❤🎉

Χρόνια πολλάα❤️

Καλύτερος θα έλεγα

Κι ακόμη ο καλύτερος*

Και ακόμα καλύτερος

Επεσε λιγο δακρυ δεν το αρνουμαι και δεν ντρεπομαι να το αρνηθω.

Όλοι κλαίμε νομίζω

Καθόλου Σοφία καθόλου 😢😖

@santo_ freak Χαχαχα, μόνο 20 ρε; 200! Μη σου πω 20 δισεκατομμύρια. Αξιολύπητοι είστε με αυτά που πετάτε.

20.000.000 Έλληνες δολοφονηθηκαν για να εκχριστιανιστουμε. Το ειρηνικά που το είδες? Τόσοι μαζικοί τάφοι έχουν βρεθεί

@Zoe Apostolidou Ας δούμε τέλος πώς οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες μεταξύ τους (και οι Ρωμαίοι πολύ πριν τον Χριστιανισμό) είχαν προκαλέσει πολύ περισσότερες καταστροφές σε αρχαιοελληνικούς ναούς και μνημεία, από ότι συνέβη αργότερα. Από εξωτερικούς εχθρούς, ας θυμηθούμε καταρχήν τους Πέρσες, τους Σκύθες, τους Κίμβρους και τους Κέλτες, πριν ακόμα έρθουν οι Ρωμαίοι. Ενώ μετά τους Ρωμαίους, οι Έρουλοι που ήταν Γερμανικό φύλο και οι Γότθοι κατέστρεψαν εκατοντάδες Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς. Τι να πει κανείς και για τον Αττίλα που κατέστρεψε πάνω από 70 Ελληνικές πόλεις. Το μετακομιστικό έργο των καλλιτεχνικών θησαυρών, όσων αφορά τους Ρωμαίους, άρχισε ο Αιμίλιος Παύλος το 167 π.Χ. και το συνέχισαν όλοι οι κατοπινοί αυτοκράτορες όπως ο Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας. Φόρτωναν ατέλειωτα καράβια με αγάλματα και άλλα έργα τέχνης για τη Ρώμη, για να στολίσουν τις επαύλεις τους και την «αιώνια πόλη»! Το τραγικότερο παράδειγμα είναι βέβαια το κάψιμο της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας... πω-πω οι κακοί οι χριστιανοί τι κάνανε... μόνο που αν κανείς πιστεύει κάτι τέτοιο τότε σίγουρα πιστεύει ότι ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν φανατικός χριστιανός γιατί αυτός την έκαψε το 48 π.Χ.! Και ο Μάρκος Αντώνιος λίγο μετά σάπισε την Βιβλιοθήκη της Περγάμου δήθεν για να κάνει τα βιβλία δωράκια στην Κλεοπάτρα (έρευνες ομιλούν και για 200.000 βιβλία)! Τι τους χρειάζεστε τους Χριστιανούς λοιπόν μου λέτε; Μια χαρά τα καταφέρνανε οι παγανιστές από μόνοι τους, που ήταν και η Θρησκεία τους στο κάτω κάτω! Τι κάνανε οι Χριστιανοί; Μα ιδρύσαν την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη που είδε ο κόσμος μετά την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας! Από αυτή ξέρετε ο,τι ξέρετε και θα ξέρατε 1000 φορές περισσότερα εάν δεν είχε συμβεί το 1204. Πάμε όμως τώρα στις καταστροφές ιερών ναών που έλαβαν χώρα και μεταξύ των αρχαίων ημών προγόνων μας. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα: Πρώτον την ολοκληρωτική καταστροφή του Δίου της Μακεδονίας από τους Αιτωλούς το 219 π.Χ, υπό τον στρατηγό Σκόπα, ο οποίος «ενέπρησε τας στοάς τας περί το τέμενος και τα λοιπά διέφθειρε των αναθημάτων» (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,62,2-3). Το ίδιο χρόνο οι Αιτωλοί κατέστρεψαν ολοσχερώς το Δωδωναίο «ιερό» υπό τον στρατηγό Δωρίμαχο (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,67,3). Ως αντίποινα οι Μακεδόνες υπό τον Φίλιππο Ε΄ εξαφάνισαν κυριολεκτικά το Θέρμο της Αιτωλίας, πυρπολώντας τον περίφημο ναό του Απόλλωνα και θρυμματίζοντας περισσότερα από δύο χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.Ε΄,9). Το 201 π.Χ. ο Φίλιππος κατάστρεψε με ιδιαίτερη αγριότητα την Πέργαμο, όπου κατακρήμνισε ναούς και συνέτριψε χιλιάδες αγάλματα (Πολυβίου, Ιστ.ΚΑ΄,1). Επίσης το 200 π.Χ. ο ίδιος κατάστρεψε με ιδιαίτερη μανία τα έργα τέχνης της Αττικής, «κατάστρεψε τα προγονικά ιερά που στόλιζαν και τον μικρότερο δήμο (της Αττικής), πυρπόλησε ΟΛΟΥΣ τους ναούς, ακρωτηρίασε τα αγάλματα των θεών, που κατάκεινται σήμερα ανάμεσα στις γκρεμισμένες πύλες των Αθηνών» (Λίβιος Τίτος Ρωμ.Ιστ.ΧΧΧΙ,30)! Φυσικά δεν πρέπει να αγνοούμε την περίπτωση του Μαντείου των Δελφών. Ξέρετε ποιοι το κατέστρεψαν; Όχι οι Πέρσες Ούτε και οι Γαλάτες βέβαια - ήταν ήδη λεηλατημένος όταν αυτοί προσπάθησαν ούτως ή άλλως ανεπιτυχώς. Οι Φωκείς το είχαν κάνει με 5000 στρατό πληρωμένο από Σπαρτιάτες και υποστηριζόμενοι από τους Αθηναίους (για δες, τα πουλάκια μου!) και μπούκαραν στους Δελφούς σκοτώνοντας τους ιερείς και τις οικογένειές τους (ουκ ολίγον κόσμον), και οχυρώνοντας το μέρος, αρχίζοντας έτσι τον 3ο Ιερό Πόλεμο (...Ιεροί Πόλεμοι... χμμ...) κατά τον οποίον οι Φωκείς σπάσανε όλους τους ναούς και τα ιερά των Δελφών, τα διαλύσανε, τα κάνανε γυαλιά καρφιά, τα λιώσανε και στήσανε μισθοφορικό στρατό 20,000 ανδρών…δύο φορές! (όταν ο πρώτος απέτυχε, πληρώσαν 2ον!). Αν μιλάμε για καταστροφές και καψίματα, αν μη τι άλλο είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα! Άλλο παράδειγμα, ξέρετε ποιος λεηλάτησε τον Παρθενώνα; Ο εκλεγμένος στρατηγός Λάχαρης. Αθηναίος και εκλεγμένος μάλιστα. Το έπραξε το 296 π.Χ. για να πληρώσει τα στρατεύματα του. Μιλάμε ούτε 120 χρόνια μετά την αποπεράτωση του Παρθενώνα ήταν ήδη συλημένος και απογυμνωμένος! Ο δε (Χριστιανός; ε δε νομίζω) Δημήτριος Πολιορκητής πήρε τις ιερόδουλες που δούλευαν πίσω από το ναό και τις έβαλε ΜΕΣΑ σε αυτόν, έτσι για να ξεφτιλίσει παραπάνω τους Αθηναίους για όσα έκαναν με την εκλογή του Λάχαρη. Η λίστα θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ με τον Πελοποννησιακό πόλεμο, τον Κορινθιακό Πόλεμο και άλλους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους να περιλαμβάνουν αναρίθμητα παραδείγματα καταστροφών ναών. Ιδού οι πρώτοι και μεγαλύτεροι, πριν την εγκατάλειψη, καταστροφείς του αρχαιοελληνικού πολιτισμού! Όλα αυτά αναφέρονται στον Ηρόδοτο, τον Πολίβιο, τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, τον Παυσανία τον περιηγητή, τον Πλούταρχο, τον Προκόπιο και άλλους ιστορικούς, που ήταν στην πλειοψηφία τους πολυθεϊστές.

@Zoe Apostolidou Μελετώντας όμως και τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας βλέπουμε ότι τονίζουν συνέχεια ρητώς την σύνδεση της αρετής και συνεπώς της Χριστιανικής πίστης με την ελεύθερη θέληση, οπότε αποκλείεται το ενδεχόμενο οι διάφοροι βανδαλισμοί και διώξεις Εθνικών να έγιναν με προτροπή ή ηθική αυτουργία δική τους. «Δεν είναι αρετή αυτό που γίνεται με τη βία» γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός [PG 94, 924Α, Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, Β’ 12]. «Ο Θεός δεν αγαπά αυτό που γίνεται αναγκαστικά, αλλά αυτό που κατορθώνεται με την αρετή. Η δε αρετή επιτυγχάνεται με την ελεύθερη προαίρεση», γράφει ο Μέγας Βασίλειος [PG 31, 345B, Ότι ουκ έστιν αίτιος των κακών ο Θεός, 7]. «Η σωτηρία των ανθρώπων δεν οικοδομείται με τη βία και την επιβολή, αλλά με την πειθώ και την προσήνεια», γράφει ένας άλλος Άγιος, ο Ισίδωρος Πηλουσιώτης [PG 78, 573B, Επιστολαί Β’, ρκθ’ Παύλω περί Ιούδα του προδότου]. Ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει ότι είναι ύβρις προς το Θεό να του ζητάμε πράγματα εναντίον των εχθρών μας [PG 51, 363, Περί του μη δημοσιεύειν τα αμαρτήματα των αδελφών, μηδέ κατεύχεσθαι των εχθρών, 11]. Επιπρόσθετα, το σπάσιμο των ειδώλων καταδικάστηκε από τη σύνοδο της Ελβίρα (306 μ.Χ.), η οποία, στον 60ο κανόνα της αποφάσισε ότι κάθε Χριστιανός που θα καταδικαζόταν σε θάνατο από τους Ρωμαίους επειδή έσπασε αγάλματα, δεν θα καταγραφόταν ως μάρτυρας. Η σύνοδος της Καρθαγένης (419 μ.Χ.) επιφόρτισε τους επισκόπους με την καταστροφή χριστιανικών ναϊδρίων που είχαν ανεγερθεί αυθαίρετα από δεισιδαίμονες Χριστιανούς (κανόνας πγ΄). Ότι οι καταστροφές των παγανιστικών αρχαιοτήτων ήταν αυθαίρετες προσωπικές πράξεις Χριστιανών κι όχι συλλογικές ή επίσημες ενέργειες της Εκκλησίας βασισμένες σε εκκλησιαστικά κείμενα αποδεικνύεται από την πλήρη απουσία εκκλησιαστικών κανόνων (νόμων) οι οποίοι να υπαγορεύουν ή να προστάζουν / προτρέπουν τους Χριστιανούς να καταστρέφουν παγανιστικά μνημεία. Εσφαλμένες ενέργειες και παρεκτροπές κάποιων επισκόπων ή μοναχών ασφαλώς και δεν σημαίνουν ότι αποτελούσαν πολιτική της Εκκλησίας. Ουδέποτε η Εκκλησία (δηλαδή τα επίσημα συλλογικά όργανά της) επιφόρτησε επισκόπους με την καταστροφή παγανιστικών ιερών. Ο Άγιος Αυγουστίνος το 399 μ.Χ. αποτρέπει τους Χριστιανούς της Καρθαγένης από την εισβολή στις ιδιοκτησίες των εθνικών προκειμένου να καταστρέψουν τα είδωλά τους. Είναι προτιμότερο, έγραφε, να ξεριζώσουμε τα είδωλα από τις καρδιές τους και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς, αντί να αποπνέουμε μένος εναντίον τους (Αυγουστίνος, Sermo LXII, 17 και 18, PL 38, 423A). Ο Αγ. Χρυσόστομος θεωρεί καύχημα των Χριστιανών ότι πολλά εθνικά βιβλία τα έσωσαν από τον αφανισμό οι ίδιοι (PG 50, 537B): «Κι αν έτυχε κάποιο να έχει διασωθεί, αυτό μπορεί κανείς να το βρει στα χέρια των Χριστιανών». Και προσθέτει: «Οι Χριστιανοί δεν είναι σωστό να καταστρέφουν την πλάνη με τον εξαναγκασμό και τη βία, αλλά να απεργάζονται τη σωτηρία των ανθρώπων με την πειθώ, το λόγο και την ηπιότητα». [Ιωάννη Χρυσόστομου, Λόγοι εις τον μακάριον Βαβύλαν, PG 50, 537 C]. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στον «Κατά Ιουλιανού» λόγο του, ο οποίος γράφτηκε αμέσως μετά τον θάνατο του Ιουλιανού, την αποτυχία του διωγμού των Χριστιανών από τους Παγανιστές και την οριστική επικράτηση του Χριστιανισμού γράφει: «Ας μη χρησιμοποιήσουμε την ευκαιρία με απληστία, ας μην απολαύσουμε με ηδονή την εξουσία, ας μη γίνουμε πικροί σε εκείνους που μας αδίκησαν, ας μη κάνουμε αυτά τα οποία καταδικάσαμε. Αλλά αφού απολαύσαμε την μεταβολή, όσο για να αποφύγουμε τα δεινά, ας μισησουμε ό,τι έχει σχέση με αντεκδίκηση. (....) Ας μη θελήσουμε λοιπόν να αναμετρηθούμε στην οργή, (....) Ας γίνουμε κατά τούτο ανώτεροι και υψηλότεροι από εκείνους που μας αδίκησαν. Ας δείξουμε τι διδάσκουν σε εκείνους μεν οι δαίμονες, με τι εκπαιδεύει εμάς ο Χριστός ο οποίος, αν και υπερείχε εκείνων τα οποία έπαθε ενίκησε τελικώς με εκείνα που μπορούσε να κάνει και δεν έκανε(....) Ας αυξήσουμε το μυστήριο με αγαθότητα. [Γρηγορίου Νανζιανζηνού, Κατά Ιουλιανού λόγος στηλιτευτικός Β’, 36]. Λέει ο Μ. Βασίλειος: «Αν υπάρχει κάποια ομοιότητα μεταξύ των ειδωλολατρικών κειμένων και των χριστιανικών, θα μας ήταν χρήσιμη η γνώση και των δύο. Και στην αντίθετη περίπτωση όμως, η παράλληλη και συγκριτική μελέτη και γνώση της διαφοράς τους δεν είναι ασφαλώς μικρή ωφέλεια για την αναγνώριση με βεβαιότητα της καλύτερης και ανώτερης απ' τις δυό» ["Προς τους νέους, για την επωφελή μελέτη των ελληνικών κειμένων."]. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αναφέρει: «Νομίζω ότι όλοι όσοι είναι μυαλωμένοι ομολογούν ότι η παιδεία είναι το πρώτιστο αγαθό μας. Και δεν εννοώ μόνο την ευγενέστερη δική μας παιδεία, δηλαδή τη Χριστιανική, αλλά και την Εθνική, την οποία πολλοί από τους Χριστιανούς, κακώς γνωρίζοντες τα πράγματα, απορρίπτουν ως επίβουλη και εσφαλμένη και απομακρύνουσα από το Θεό. Δεν πρέπει να μην τιμάμε την παιδεία, όπως νομίζουν μερικοί, τους οποίους πρέπει να θεωρούμε σκαιούς και απαίδευτους». [Επιτάφιος εις Μ. Βασίλειον κ., 11, Migne Ε. Π. 36, 508] και «Προσήκει μη καμείν πανταχόθεν ανιχνεύοντας την αλήθειαν» [Περί της Εξαημέρου, PG 44, 27A]. Λέει ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Ει γαρ και μη καθώς προσήκε περί αναστάσεως φιλοσοφούσιν άπαντες [οι αρχαίοι φιλόσοφοι], αλλ’ όμως περί της κρίσεως και της κολάσεως και των εκεί δικαστηρίων άπαντες συμφωνούσιν, ότι έσται τις των ενταύθα γινομένων αντίδοσις εκεί» (Εις Λάζαρον, 4,4, PG 48, 104). Ο Άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς: «Ήν μεν ούν προ της του Κυρίου παρουσίας εις δικαιοσύνην Έλλησιν αναγκαία φιλοσοφία, νυνί δε χρησίμη προς θεοσέβειαν γίνεται προπαιδεία τις ούσα τοις την πίστην δι’ αποδείξεων καρπουμένοις» [ Στρωματείς Α’, 5].

@Zoe Apostolidou Ο Χριστιανισμός συνάντησε πρωτοφανή θρησκευτική, πνευματική και γενικότερη κατάπτωση στον αρχαίο κόσμο. Απατώνται οικτρά όσοι φαντάζονται την Ελλάδα του 3ου και 4ου μ. Χ. αιώνα να μοιάζει με την κλασική του 5ου π.Χ. αιώνα. Γι' αυτό έγινε ενθουσιωδώς δεκτή η Χριστιανική πίστη παρά τους φοβερούς διωγμούς διακοσίων πενήντα χρόνων. Ο κόσμος βρήκε αυτό που ζητούσε και δε μπορούσε να του δώσει η προχριστιανική αρχαιότητα. Οι χριστιανοί δεν είχαν λόγο να γκρεμίσουν εγκαταλειμμένους και ερειπωμένους ναούς. Το έργο της κατεδάφισης είχε αναλάβει η παντελής έλλειψη θρησκευτών και κατά συνέπεια η εγκατάλειψη. Υπήρχαν συγκεκριμένοι νόμοι, που απαγόρευαν την κατεδάφιση των αρχαίων «ιερών» και που προστάτευαν την αρχαία θρησκεία, όσο και αν αυτό δεν ακούγεται καλά στα αυτιά των «αρχαιολατρών». Ο Μέγας Κωνσταντίνος κατηγορείται ότι απαγόρευσε τη λατρεία και έκλεισε ναούς, όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Ο Μέγας Κωνσταντίνος (324-337 μ.Χ.) έλεγε στους υπηκόους του: «Μπορείτε να μεταβαίνετε στους βωμούς και στα δημόσια ιερά σας και να τελείτε τη λατρεία σας σύμφωνα με τις συνήθειές σας» (Θεοδ. Κώδ. ΙΧ, 16,1 και 2, νόμοι του 319 και 320 μ.Χ.)! Ο μόνος ναός που έκλεισε ήταν στην Άφακα του Λιβάνου [Ευσέβιος, Βίος Κωνσταντίνου, Γ’, 55], διότι εκεί εκπορνεύονταν όχι μόνο γυναίκες αλλά και άνδρες γύννιδες (τραβεστί) [Οι τελευταίοι Εθνικοί, Pierre Chuvin, Harvard University Press / μετάφραση Ο. Χειμωνίδου, ελλ. εκδ. Θύραθεν (σ. 47)]. Εξάλλου, ο Μέγας Κωνσταντίνος επέτρεψε την ίδρυση εθνικών ναών [Ζώσιμος, 2,31 - Aurel. Victor, Caesares, 40 - Orelli, Iscriptiones latinae, III, αρ. 55880]. Στην Ηλιούπολη της Φοινίκης, όπου φαίνεται πως υπήρχαν μόνο γυναίκες ιερόδουλοι της Αφροδίτης, ο Κωνσταντίνος περιορίστηκε στο να συστήσει στον πληθυσμό μεγαλύτερη εγκράτεια και να χτίσει μια εκκλησία. Στην Αίγυπτο ο αυτοκράτορας απλώς απαγόρευσε τον ευνουχισμό των ιερέων του... θεού Νείλου, όμως επέτρεψε τις τελετές και εορτές που εξασφάλιζαν τις πλημμύρες του ιερού ποταμού [Ευσέβιος, Δ’, 25. Λιβάνιος, Υπέρ των Ιερών, Λ’, 35. Γρηγόριος Θεολόγος PG 35, 705]. Στην πραγματικότητα, πολύ πιο εκτενέστερο διωγμό κατά της μαγείας, διεξήγαγε ο παγανιστής αυτοκράτορ Αύγουστος, ο οποίος είχε συγκεντρώσει και κάψει πάνω από 2.000 μαντικά και προφητικά βιβλία [Σουητώνιος, Div. August., 31]. Αναφορικά με τον Κωνστάντιο τώρα, διαβάζουμε ότι «Η πολιτική που χάραξε ο Αυτοκράτορας Κωνστάντιος με τους αντιπαγανιστικούς νόμους του τού 356-7 μ.Χ. έμελλε να μείνει νεκρό γράμμα ώς τον Θεοδόσιο» [Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτικής Αθηνών Α.Ε. τ. Ζ', σ. 54]. Επίσης, ο ιστορικός Gibbon αναφέρει: «Υπάρχει σοβαρός λόγος να πιστεύουμε ότι το επίσημο έδικτο [σημ. :των Αυτοκρατόρων Κωνστάντιου και Κώνστα κατά των Εθνικών] είτε εγράφη δίχως να δημοσιευθεί, είτε εδημοσιεύθη δίχως να εκτελεστεί. Η μαρτυρία των γεγονότων και τα μνημεία που ακόμη είναι σε ύπαρξη, αποδεικνύουν την δημόσια εξάσκηση της παγανιστικής λατρείας καθ’ όλη τη βασιλεία των γιών του Κωνσταντίνου. Στην Ανατολή καθώς και στη Δύση, στις πόλεις καθώς και στην επαρχία, μεγάλος αριθμός ναών παρέμεινε σεβαστός, ή τουλάχιστον διασώθηκαν, και το ευσεβές πλήθος ακόμα απολάμβανε την πολυτέλεια των θυσιών, των τελετών και των πομπών, με την άδεια ή την συγκατάθεση της δημόσιας αρχής. Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την υποτιθέμενη ημερομηνία του φοβερού έδικτού του, ο Κωνστάντιος επεσκέφθη τα τεμένη της Ρώμης και η εντιμότητα της συμπεριφοράς του συνιστάται από έναν παγανιστή ρήτορα ως ένα παράδειγμα άξιο μίμησης από τους επόμενους ηγεμόνες.». Ο Εθνικός ιστορικός Σύμμαχος αναφέρει πως ο Κωνστάντιος (337-363 μ.Χ.) το 357 μ.Χ. διατήρησε ευλαβικά τα προνόμια των Εστιάδων στη Ρώμη και γενικά επέτρεψε να γίνεται ακώλυτα η λατρεία των εθνικών. Εγγυήθηκε μάλιστα τη καθορισμένη παροχή για τα έξοδα των δημόσιων τελετών και θυσιών. Και παρ’ όλο που ασπαζόταν μια άλλη θρησκεία, ποτέ δε σκέφτηκε να στερήσει την αυτοκρατορία από την ιερή λατρεία της αρχαιότητας. (Επιστ.P.L.18,391) [Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Κ. Παπαρηγόπουλου, 1885, επανέκδ. εκδ. Κάκτος, 1992 (8,3)].[The decline and fall of the Roman Empire, E. Gibbon, Collier Books, N.Y., N.Y. (Vol. 1, p.399)]. Ο Κωνστάντιος μερίμνησε και για την εκλογή εθνικού πρωθιερέως της Αφρικής με ειδικό νόμο του [C. Th., XII, 1, 46], το έτος 358 μ.Χ.. Έτος διωγμών, κατά τους Νεοπαγανιστές. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως το ποσοστό των Χριστιανών στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν ήδη 56,5 % το έτος 350 μ.Χ. [Πηγή: The Rise of Christianity, Princeton 1996], μας δείχνουν πως ο Χριστιανισμός ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ! Μάλιστα στο ανατολικό ελληνικό τμήμα της (το οποίο αφενός είχε αποδεδειγμένα πάντοτε περισσότερους Χριστιανούς απ’ ότι το δυτικό, και αφετέρου είχε αρχίσει να εκχριστιανίζεται πολύ πιο νωρίς απ’ ότι το δυτικό λατινικό τμήμα) είναι προφανές ότι οι Χριστιανοί όχι απλώς ήταν ήδη πλειοψηφία αλλά και μεγαλύτερη του 56%!

@Melaaa Βαρλάμη ο φίλος από εδώ από ότι βλέπεις απάντησε πολύ καλά... Λέγονται τρόποι κάτι που από ότι φαίνεται η γονείς σου δεν σου έμαθαν !!

@Melaaa Βαρλάμη δεν απάντησα σε εσένα γλυκά βλέπεις πουθενά ταγκ?

@Nikos Vgenopoulos στην μουσική φίλε μου δεν χωράνε διακρίσεις. μπορώ να ακούω θύτη και bloody ταυτόχρωνα και δεν σου πεύτει και λόγος.

Πώς και από σκουπίδια ακούς ραψωδό !Μπερδεύτηκες? Η έμαθες να ακούς μουσική 😌

Οπα κεμικαλας εδω